In de oudheid was de regio een belangrijk doorgangspunt tussen de havens aan de Adriatische kust, toen vooral Triport bij Vlorë, en Macedonië, Griekenland en Epirus. Grieken stichtten kolonies (Dyrrachion, Apollonia, Lezhë) op strategisch belangrijke plaatsen en de lokale stammen controleerden de toegangen via de rivieren zoals de Vjose die toen nog bevaarbaar waren vanop versterkingen op heuveltroppen (Byllis, Amantia). Het gebied lag op de grenszone tussen grootmachten uit die tijd, Macedonië, Epirus en Griekenland en later was het de uitvalsbasis voor de Romeinen naar het Oosten. Ieder bouwde aan zijn respectievelijke grenzen versterkingen en plaatste er garnizoenen. De streek werd tijdens de conflicten meermaals verwoest en geplunderd, alleen Apollonia en Byllis overleefden tot lang na de Romeinse tijd.
Een bezoek aan het prachtige Apollonia is een absolute aanrader. Het is mooi gelegen en leent zich tot een ontspannende wandeling tussen de ruïnes. Ga zeker tot op de akropolis al was het maar om een idee te krijgen waarom Enver Hoxha dewe totaal verwoest heeft om er een militaire observatie- en verdedigingspost van te maken. Slechts een klein gedeelte van de stad is opgegraven, je loopt dus constant op meer dan 2000 jaar oude resten.
Weinigen komen ooit in Byllis terecht omdat de ligging nogal afwijkt van de normale toeristische routes. Een vergissing. Byllis heeft de tand des tijds doorstaan tot na het begin van de Byzantijnse periode toen het door de invallende Goten werd vernield. De ligging is adembenemend. Op enkele kilometers ligt het nog oudere Nicaia in de huidige gemeente Klos. De weg naar Byllis en Klos voert gedeeltelijk door het ruige maar mooie gebied Mallakstër met hier en daar de overblijfselen van oude olieontginning rond Patos.